-
1 вонючий
pis kokulu* * *pis kokan, pis kokulu -
2 зловонный
-
3 смрадный
pis kokulu / kokan
См. также в других словарях:
ÂKIS — Pis kokulu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
laşe — pis kokulu … Beypazari ağzindan sözcükler
ÂSİN — Pis kokulu. Bozulup kokan su … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZAHA — Çirkin kokulu, pis kokulu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ayak teri — is., tıp 1) Ayak parmakları arasından çıkan pis kokulu salgı 2) Hizmet için bir yere gönderilen kimseye verilen ücret, ayak kirası Hastayı iyi bulmak, aşağıda bekleyen hekimi, ayak teri verip savmak, çılgın bir arzu hâlinde birdenbire içine… … Çağatay Osmanlı Sözlük
brom — is., kim., Fr. brome Atom numarası 35, atom ağırlığı 79,909, yoğunluğu 2,97 olan, deniz sularında az, bazı göllerde çok miktarda bulunan, kırmızı renkli, pis kokulu, zehirli, sıvı bir element (simgesi Br) … Çağatay Osmanlı Sözlük
güzelavrat otu — is., bit. b. Patlıcangillerden atropin denilen zehirli ilacın çıkarıldığı pis kokulu, çok yıllık ve otsu bir bitki, belladonna (Atropa belladonna) … Çağatay Osmanlı Sözlük
lohusa otu — is., bit. b. İki çeneklilerden, çiçekleri koyu kahverengi ve pis kokulu, tırmanıcı bir bitki, kabakulak otu, karaasma, kurtluca, zeravent (Aristolochia) … Çağatay Osmanlı Sözlük
müteaffin — sf., esk., Ar. muteˁaffin Kokuşuk, pis kokulu Güngörmez rutubetli mezbele hâlini almış müteaffin aralıklardan sefaletin kokusu sızıyordu. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
porsuk — 1. is., ğu, hay. b. Sansargillerden, su kıyılarında kazdıkları deliklerde yaşayan, ot ve etle beslenen, pis kokulu, memeli bir hayvan (Meles) 2. sf., ğu Porsumuş, pörsümüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
selam otu — is., bit. b. Maydanozgillerden, 1 2 m boyunda, pis kokulu, hekimlikte kullanılan bir bitki (Levisticum) … Çağatay Osmanlı Sözlük